İnsan üstüne bakır kaplanmış altın gibidir . Bakırın parlak olabilmesi için aşınması , pasının alınması ve parlatılması gerekir . Bir şekilde uzun süre dokunulmazsa paslanır yani kararır . Eğer her zaman parlatılırsa üzerindeki zehirli bakır yavaş yavaş azalır , tükenir . Altın açığa çıkar , artık parlatsanda parlar parlatmasanda . Parlatmak yerine kararmaya çözüm olarak üzerine kararmayan bişey kaplanırsa , bu da insanı özden uzaklaştırır . Yani kaplama daha da kalınlaştığı için insanın özüne ulaşması neredeyse imkansız olur . Üste kaplanan kaplama dünyanın şaşaası , göz boyamasıdır . Alttaki bakır ise kişinin nefsidir . Özde olan altın ise insanın Ruhudur .
Yolcu