Önceleri nokta vardı .

Kalem çekti , çizgi oldu !

 

Çizgi ise resme vardı .

Kağıttan çıktı cisim oldu .

 

Duramadı döndü durdu .

Zamana da yemin oldu .

 

Sırada akıl vardı .

Eklenince cahil oldu .

 

Ruhu Rabbim katındandı .

Ulaşmaksa maksat oldu .

 

Benliği de eklenince .

Kıskandı da zalim oldu .

 

Düşünce Dünya'ya insan ,

Sadık yari toprak oldu .

 

Nefesinde hayat vardı .

Hayatıysa sınav oldu .

 

İçinde kargaşa vardı ,

Sınavı , kendisi oldu .

 

Harcadı zamanı bolca ,

Döndü baktı , pişman oldu .

 

Pişmanlıkta af vardı ,

Tövbe etti , Rahmet oldu .

 

Rahman onu başa sardı ,

İnsan tekrar , nokta oldu .

 

Nokta zaten teke vardı .

Teke varan huzur buldu !

 

                              Yolcu