Önceleri nokta vardı .
Kalem çekti , çizgi oldu !
Çizgi ise resme vardı .
Kağıttan çıktı cisim oldu .
Duramadı döndü durdu .
Zamana da yemin oldu .
Sırada akıl vardı .
Eklenince cahil oldu .
Ruhu Rabbim katındandı .
Ulaşmaksa maksat oldu .
Benliği de eklenince .
Kıskandı da zalim oldu .
Düşünce Dünya'ya insan ,
Sadık yari toprak oldu .
Nefesinde hayat vardı .
Hayatıysa sınav oldu .
İçinde kargaşa vardı ,
Sınavı , kendisi oldu .
Harcadı zamanı bolca ,
Döndü baktı , pişman oldu .
Pişmanlıkta af vardı ,
Tövbe etti , Rahmet oldu .
Rahman onu başa sardı ,
İnsan tekrar , nokta oldu .
Nokta zaten teke vardı .
Teke varan huzur buldu !
Yolcu